3.2.16

PERTEJ VARGJEVE


në vargjet e mia s’të kam strehuar kurrë
si ç’do të doja dhe do deshe
por të kam mbajtur ngrohtë dhe butë
në ndonjë varg që ka kaluar në heshtje...
për vargjet e mia s’ke qenë kurrë muzë
si ç’do të doja dhe do deshe
por fjalët që netëve më flinin mbi buzë
me emrin tënd i pagëzoja mëngjeseve…
thinjur më ishin fjalët e dashurisë
e të reja për ty nuk munda
dhe sot që të dashuroj kaq shumë
nuk të them dot as “të dua”…

©Artan Gjyzel Hasani