LEHTESIA E PAPERBALLUESHME E FRAKTURES

dita thyhet...
nata rrëzohet...
mëngjesi u jep protezat 
e gjithshka harrohet…

ja…muzgu ra...dhe u rrëzua...
mbrëmja e pa dhe u pengua...
mbi hijen që ti le...
mbrëmja ra...por nuk u rrëzua...
poeti e pa dhe u pengua....
mbi fjalët që nuk the...

shiu pikohet mbi çadrën time
ajo e vret… pastaj ai bie…
gjethet shkëputen
pa dhimbje…lehtë…
dheu dhe pema
një burrë e një grua
dhëmb pema
apo dheu dhëmb…
……………………………
më thyen copë copë
e s’di ç’të bësh me mua

por ndoshta më mirë të isha baltë,
të më jepje formën që deshe ti,
sa herë të të thyhesha ndër duar,
të më bëje si ç’doje përsëri...

©Artan Gjyzel Hasani