nganjëherë gratë duke më parë në sy
ngatërrojnë hapat
harrojnë
pengohen në vargjet e mi
hutohen
turbullohen
rrëzohen
dhe pakuptuar
bien
ngatërrojnë hapat
harrojnë
pengohen në vargjet e mi
hutohen
turbullohen
rrëzohen
dhe pakuptuar
bien
bien në dashuri me mua
por unë jam gremina
zgavra bosh në gjoksin tim
ku dëshirat në litarë pritjesh varen
humnera që me dritë duhet ta mbushin
në muzghije pa rënë errësira
burg a dashuri njësoj qënka
e kupton veç kur bie…
por unë jam gremina
zgavra bosh në gjoksin tim
ku dëshirat në litarë pritjesh varen
humnera që me dritë duhet ta mbushin
në muzghije pa rënë errësira
burg a dashuri njësoj qënka
e kupton veç kur bie…
ti bie dhe nuk di më asgjë….
gishtin drejton drejt meje
më gjej , thua, më gjej
dhe unë të kërkoj benda meje
dhe humbas kokë e këmbë
por gjithmonë vjen një tjetër
e më gjen brenda teje…
gishtin drejton drejt meje
më gjej , thua, më gjej
dhe unë të kërkoj benda meje
dhe humbas kokë e këmbë
por gjithmonë vjen një tjetër
e më gjen brenda teje…
vdekja është i vetmi gjumë
që ëndrën nuk ia prish dot askush
por ai që dremit nuk di se dashuria është
punë e mbrapshtë eruditësh të rremë
se kur dritë je ti unë bëhem hije
dritëhije e frikshme që vetveten mbart
si eremiti zërin e mendjes në shpellë
burg a dashuri njësoj qënka
e kupton veç kur bie…
që ëndrën nuk ia prish dot askush
por ai që dremit nuk di se dashuria është
punë e mbrapshtë eruditësh të rremë
se kur dritë je ti unë bëhem hije
dritëhije e frikshme që vetveten mbart
si eremiti zërin e mendjes në shpellë
burg a dashuri njësoj qënka
e kupton veç kur bie…
(4 Janar, 2015)
© Artan Gjyzel Hasani
© Artan Gjyzel Hasani
