1.2.16

FUNDFILLIM


e gënjeshtërt si parathënie libri është jeta ime
dhe ëndrra çmimi që i vure ti
një libër që titullin ia shkruajtën të tjerët
e numrin e fletëve askush nuk ia di…
plakem
rrudhem
dhe për fatin tim të keq
nuk jam djathë
as letër dashurie
e as verë
kush më shijoi dhe me mua dje u deh
nuk e di nëse do më gjejë tjetër herë…
thonë dashuria pleqërinë kuron
dhe zemrën që zvarritet me përtesë
por unë cuditerisht ndjeva të plakem
kur pasioni që dashurinë gjeneron
mjerueshëm degjeneroi në martesë
fëmijë kur isha shumë frikë fundin e përrallës e kisha
më shumë se kuçedrën që shtatë kokë kishte
dhe nuk e dija që më i madhërishmi i të gjithë arteve,
arti i mbarimit ishte…
kur u rrita mësova se dëshira për dëshira
e kishte emrin mërzi
mërzia lindte vetminë e kjo dhimbjen
dhimbja kalonte,
por bukuria mbetej
trishtimi tretej
e përsëri niste ëndrra
ku fundi më dukej fillim
pikënisje në rrethin që mungonte…
e gënjeshtërt si parathënie libri është jeta ime
që s’është e imja në të vërtetë
por pjesëve të bardha mes rreshtave të shkruar
të bardha
te bardha
mermer
vdekja me siguri e imja do të jetë
mes rreshtave ku jetova ashtu si ç'isha
e jo si ç'më deshën njerëzit e tjerë…
(nga libri "Mëkatari")
© Artan Gjyzel Hasani