vite më parë ti grua e tjetrit, fshehurazi…
ëmbëlsisht fshehurazi bëre dashuri me mua
në krahët pa formë të ëndërrimit,
nën atë perëndim dielli mashtrimtar,
ndërsa mbrëmja po binte…
nën atë perëndim dielli mashtrimtar,
ndërsa mbrëmja po binte…
vetëm një natë bëra dashuri me ty,
mbi atë krevat epshor “tuajin”,
ku unë i rastësishmi u ndjeva fitimtar
ndaj një kundërshtari të panjohur mbi trupin tënd…
të bëra dashuri aq pak sa ti mendove
se ndryshoja shumë nga ai i yti…
aq pak sa shishet e vogla dhe parfumet
të solla ndërmend…
mbi atë krevat epshor “tuajin”,
ku unë i rastësishmi u ndjeva fitimtar
ndaj një kundërshtari të panjohur mbi trupin tënd…
të bëra dashuri aq pak sa ti mendove
se ndryshoja shumë nga ai i yti…
aq pak sa shishet e vogla dhe parfumet
të solla ndërmend…
u shtriva pranë teje dhe vështrova
flokët e tu, sytë, buzët, krahët,supet,
duart, gjinjtë dhe sqetullat e rruara,
barkun, kërthizën, kofshët dhe gjënë e parruar,
pulpat, këmbët, gishtërinjtë e tyre, thonjtë
dhe fotografinë e tët shoqi mbi mur
që dukej sikur më thoshte:
“Mos i beso,or mik! Harrove t’i shikosh unazën.
Ajo të tradhëton cdo natë kur flë me mua
dhe e jotja s’mund të jetë kurrë…”
flokët e tu, sytë, buzët, krahët,supet,
duart, gjinjtë dhe sqetullat e rruara,
barkun, kërthizën, kofshët dhe gjënë e parruar,
pulpat, këmbët, gishtërinjtë e tyre, thonjtë
dhe fotografinë e tët shoqi mbi mur
që dukej sikur më thoshte:
“Mos i beso,or mik! Harrove t’i shikosh unazën.
Ajo të tradhëton cdo natë kur flë me mua
dhe e jotja s’mund të jetë kurrë…”
por sot më shumë se kurrë ndjehem humbës,
një humbës me një kundërshtar të njohur
që cdo natë fshin gjurmët e fitores sime mbi trupin tënd…
me puthjen e tij indiferente,
me duart e tij të stërmësuara me format e tua joshëse,
me penën e tij ai shkruan të plotë cdo natë emrin e vet
ATJE…
në tajgën ruse mes kofshëve të tua
ku unë vec një herë guxova të hedh
firmën time të pakuptueshme…
një humbës me një kundërshtar të njohur
që cdo natë fshin gjurmët e fitores sime mbi trupin tënd…
me puthjen e tij indiferente,
me duart e tij të stërmësuara me format e tua joshëse,
me penën e tij ai shkruan të plotë cdo natë emrin e vet
ATJE…
në tajgën ruse mes kofshëve të tua
ku unë vec një herë guxova të hedh
firmën time të pakuptueshme…
sikur vec për dy netë me ty të bëja dashuri
ti do të mësoje se sa pak ndryshoj unë
nga të tjerët…
nga ai…
edhe tre netë sikur…do të bindeshe se unë
nga i yti nuk ndryshoj aspak…
………………………………………..
por ndoshta ti i dije të gjitha këto
ndaj e imja u bëre vetëm për një natë…
ti do të mësoje se sa pak ndryshoj unë
nga të tjerët…
nga ai…
edhe tre netë sikur…do të bindeshe se unë
nga i yti nuk ndryshoj aspak…
………………………………………..
por ndoshta ti i dije të gjitha këto
ndaj e imja u bëre vetëm për një natë…
(1996)
© Artan Gjyzel Hasani)
© Artan Gjyzel Hasani)
