në një hotel kurvash shumë vite më parë
në lagjen "Plakë" të Athinës së vjetër
mes gjinjve të rumunes Adrianë kalova
të ftohtin e një dimri në zjarrmi dhe epshe…
* * *
mbaj mend një ditë në dhomën e saj
ndërsa hyra si gjithnjë i turbulluar
dy femra lakuriq mbi të njëjtin shtrat gjeta…
dy flutura nga i njëjti zjarr përvëluar…
një vashë e panjohur…e ndrojtur shtrirë…
strukur nën sqetullën e rumunes Adrianë
e zbehtë si nje re… me sytë si dy rubinë
mbi jastëkun e bardhe të verdhët flokët e saj…
dhe mendova atë që do mendonte çdo burrë
dhe gjakun ndjeva të më buçasë
deri në mengjes do t’iu bëja dashuri
rumunes Adrianë dhe të panjohurës vashë…
por ndërsa u zhvesha dhe mbathjet hoqa
Adriana çarçafin nga trupi i vashës largoi..
përgjakur ajo gjë e bukur mes kofshëve të saj
buçimën e gjakut papritmas ma ndaloi…
dhe me zerin e trashe qetesisht me tha:
“i kanë ardhur “ato” për të parën herë
ndaj sot do kënaqesh veç me mua
dhe e vogla në heshtje do të mësojë
si bëjnë dashuri një burrë e një grua”
vetëm me Adrianën bëra dashuri atë natë
ndërsa vetëm me sy vashën e re shijova
në ikje i putha veç buzët e saj
e veç me qershi të kuqe ia mbolla…
nuk ia trazova ullishtën e syve…
as gjinjtë si limonë nuk e ndjenë prekjen time…
as format tunduese si dunat në shkretëtirë...
pjeshka pushverdhë mes kofshëve të njoma
një herë në muaj do çelte luleshtrydhe…
një herë në muaj veten do pyeste
“më mire të jesh grua...apo fëmijë më mirë...?"
e ndërsa paratë po lija mbi komodinën e vjetër
Adriana luleshtrydhen me sy kish përpirë
duart e dridhura vuri te barku...
të përgjakej edhe vetë pati dëshirë...
dhe me gjakun e vashës gjinjtë e vet përflaku...
* * *
vite më vonë nga lagja “Plakë” kalova
e ndërmënd më erdhi rumunja Adrianë
në tavernën e Jorgos rastësisht mësova
se vasha e panjohur kish qenë bija e saj…
(31 Mars, 2011)
©Artan Gjyzel Hasani
mes gjinjve të rumunes Adrianë kalova
të ftohtin e një dimri në zjarrmi dhe epshe…
* * *
mbaj mend një ditë në dhomën e saj
ndërsa hyra si gjithnjë i turbulluar
dy femra lakuriq mbi të njëjtin shtrat gjeta…
dy flutura nga i njëjti zjarr përvëluar…
një vashë e panjohur…e ndrojtur shtrirë…
strukur nën sqetullën e rumunes Adrianë
e zbehtë si nje re… me sytë si dy rubinë
mbi jastëkun e bardhe të verdhët flokët e saj…
dhe mendova atë që do mendonte çdo burrë
dhe gjakun ndjeva të më buçasë
deri në mengjes do t’iu bëja dashuri
rumunes Adrianë dhe të panjohurës vashë…
por ndërsa u zhvesha dhe mbathjet hoqa
Adriana çarçafin nga trupi i vashës largoi..
përgjakur ajo gjë e bukur mes kofshëve të saj
buçimën e gjakut papritmas ma ndaloi…
dhe me zerin e trashe qetesisht me tha:
“i kanë ardhur “ato” për të parën herë
ndaj sot do kënaqesh veç me mua
dhe e vogla në heshtje do të mësojë
si bëjnë dashuri një burrë e një grua”
vetëm me Adrianën bëra dashuri atë natë
ndërsa vetëm me sy vashën e re shijova
në ikje i putha veç buzët e saj
e veç me qershi të kuqe ia mbolla…
nuk ia trazova ullishtën e syve…
as gjinjtë si limonë nuk e ndjenë prekjen time…
as format tunduese si dunat në shkretëtirë...
pjeshka pushverdhë mes kofshëve të njoma
një herë në muaj do çelte luleshtrydhe…
një herë në muaj veten do pyeste
“më mire të jesh grua...apo fëmijë më mirë...?"
e ndërsa paratë po lija mbi komodinën e vjetër
Adriana luleshtrydhen me sy kish përpirë
duart e dridhura vuri te barku...
të përgjakej edhe vetë pati dëshirë...
dhe me gjakun e vashës gjinjtë e vet përflaku...
* * *
vite më vonë nga lagja “Plakë” kalova
e ndërmënd më erdhi rumunja Adrianë
në tavernën e Jorgos rastësisht mësova
se vasha e panjohur kish qenë bija e saj…
(31 Mars, 2011)
©Artan Gjyzel Hasani
