Sot është dita e shën Valentinit. Beqarët duhet të mbrohen sot nga tepricat e pasionit, të martuarit nga mungesa e tij.Më qëlloi që ky eveniment i përvitshëm të më gjejë të martuar, madje prej dhjetë vjetësh. Ky fakt nuk më bën as të lumtur e as të palumtur. Sidoqoftë ndjej një shije pasigurie në këto valentinët e fundit. Një pasiguri që buron nga fakti I njohur se asgjë e re s’do të ndodhë pikërisht sot midis meje dhe sime shoqeje,Edës.
Ose një siguri që sot midis nesh do të ndodhë dicka e vjetër dhe tepër e bezdisshme. Eda vdes për ta festuar shënin e të dashuruarve. I fillon përgatitjet dy- tri ditë përpara. Lan, shplan, tund, shkund, blen, mbush frigoriferin dhe kështu, ditën e shenjtë i con fëmijët te prindërit e saj në mënyrë që ne të jemi vetëm, fare vetëm, në intimitetin e një mbrëmjeje magjike me shampanjë, qirinj dhe dashuri që nën efektin e dy të parave i ka të gjitha mundësitë të kthehet në një eros pasionant mbi shtratin bashkëshortor. Natyrisht, unë nuk kam asnje kundërshtim për këto gjëra, sidomos për të fundit: Eda gëzon akoma dy privilegje të rralla për një bashkëshorte pas dhjetë vjetësh. Ajo është me të vërtetë shumë tërheqëse dhe e dyta dhe më e rëndësishmja, ajo nuk më është mërzitur akoma.
Ajo që unë nuk e honeps dot është pikërisht ajo parapërgatitje si një kronikë e një zbavitjeje të paralajmëruar. Dita e 14 shkurtit në kalendar më duket sikur thotë: “ Ej, bashkëshortë, bëhuni gati për një mbrëmje të mrekullueshme me bashkëshortet tuaja magjike! Harroni zënkat dhe sherret, fyerjet dhe sharrjet dhe nxitoni drejt të panjohurave të reja të pasionit që Xhulietat tuaja hyjnore do t’u falin juve, Romeove besnikë kësaj nate pa fund!”…Ah sikur të ishte vërtet keshtu…
Megjithatë unë dhe disa shokë të ngushtë të mijtë kemi gjetur një zgjidhje të pëlqyeshme për t’i shpëtuar në një farë mënyre rutinës valentiniane: Paraditen e kësaj dite e kalojmë si beqarët duke u përpjekur të të sajojmë ndonjë flirt të rastit duke përfituar nga dalldia që invadon femrat e reja këtë dite te vecantë. Dhe sigurisht pas flirtit të gjithë burrat janë të disponueshëm për gratë e tyre në shtëpinë dhe shtratin proverbial bashkëshortor.
Sot për dreq s’po më ecën fare. Ndoshta kam arritur në atë pikë ku të besoj se qeni plak e ka vendin tek kolibja e tij. Sidoqoftë nuk jam edhe aq i moshuar sa të bëhem besnik i kolibes. Ndaj vazhdoj tentativat për t’i dhënë larmi kësaj dite të bekuar.
Ndërkohë ora po i afrohet vaktit të drekës dhe pasi nga përvoja e di që orët e mesditës janë orët më të disfavorshme për të flirtuar, drejtohem për nga shtëpia e prindërve të mi. Që andej i telefonoj Edës dhe i them që po drekoj nga nëna dhe se e dua shumë dhe se ariu i saj i ëmbël (sic më quan ajo kur është me të mira) do ta zgjojë nga gjumi lepurushen e tij të vockël (sic i them unë edhe kur nuk jam me të mira) andej nga ora 6 e pasdites. Eda më jep një të puthur nga telefoni dhe nuk më thotë që t’i blej dhuratën e zakonshme, lulet, sepse unë kurrë nuk harroj ta lumturoj me dhuratën në fjalë. Sikur gratë të lumturoheshin vec me lule do ta braktisja profesionin tim dhe do bëhesha bahcevan, por jeta martesore më shpesh të ofron profesione më të fisme si ai i psikiatrit apo edhe i pacientit të tij…
Keshtu pra, ne oren e caktuar, me nje alamet buqete me lule ne dore, hap deren e shtepise dhe pa u ndjere futem drejt e ne dhomen e gjumit ku veshtroj me perkushtim lepurushen time te vockel qe fle (ose ben sikur fle, sepse grate jane dinake dhe dyshuese sidomos per shen Valentin ) si nje engjell.
I ve mbi jastek lulet dhe e puth lehte ne hunde pa e zgjuar. Eshte me mire qe engjelli te zgjohet sa me vone te jete e mundur, sepse nuk eshte kurre e sigurte qe nje grua te mbetet engjell edhe pas zgjimit...
Dhoma e ndenjes eshte gati, tryeza plot me fruta, fiq te tharre, stafidhe, arra, shishet e pijes....dhe qirinjte e famshem te gatshem per t'u ndezur. Gjithshka gati. pritet vetem zgjimi i engjellit dhe ardhja e nates.
Ulem ne njerin nga kolltuket, ndez nje cigare dhe shijoj me sy komfortin e shtepise sime. Me pelqen ky ambjent luksoz e teper modern, sidomos pikturat abstraksioniste neper muret e lyer nga dikush qe perfundoi ne cmendine disa kohe me pare. Mobiljet, kolltuket, etazheri, tavolina e ulet, te gjiutha jane ne ngjyre te zeze, ndersa moketa ne ngjyre gurkali.
melodia e nje disku te Santanes, pikerisht Black Magic Woman, ma ben edhe me te pranishem kete luks te zi te kushtueshem.
Megjithate ekziston edhe nje luks tjeter, i bardhe, ne kete shtepi. Dera e dhomes hapet dhe para meje shfaqet Eda, vetem ne te mbathura, nen nje kemishe nate te bardhe, teper transparente, te rene nga njeri sup, nje version seksi i saj, mesa duket specialiteti valentinian i mbremjes...
I pamesuar shpesh me versione te tilla te gruas sime, nenes se tre femijve te mi dhe duke patur parasysh qe jemi ne dimer, e per dreq, duke harruar per nje cast shen Valentinin, i them :" Vishu se mos ftohesh!".
Kjo fjali fatale e irriton tej mase Eden time. E kuptoj menjehere qe gabova taktikisht. me fjale te tjera, u tregova shume ****. Nxitoj te korrigjoj, por tashme eshte teper vone. Ajo eshte zhdukur nga dhoma dhe pas disa castesh e shoh te shtrire permbys mbi shtratin, mesa duket fatkeq kete nate...
" Eda, Eda, lepurushja ime, shpirti im, zemra ime...". Por me kot. Asgje nuk ia ndalon ngasherimin. Deshton edhe perpjekja ime per ta perqafuar: kthehet nga une dhe mes nje lumi fjalesh tipike per kesi rastesh me shtyn tere neveri...
Ky eshte nje moment teper klasik qe deri me sot s'besoj t'i kete dhene zgjidhje ndonje burre. Te qendrosh aty prane saj duke degjuar ate ligjerate mllefshfryrese eshte e pamundur te mos acarohesh edhe ti, gje qe ti ne asnje menyre nuk e deshiron, sidomos mbremjen e te dashuruarve... Te largohesh, perseri, do te keqkuptohesh per te dyten here ("ja, ai u largua pa e vrare ndergjegja fare sepse nuk me do me....")
Sidoqofte , une largohem, futem perseri ne dhomen e ndenjes dhe pi ca konjak nen tingujt e Santanes.
Dikur, shume vjet me pare, kete gjendje ngerci e zgjidhte fare mire seksi, fantastik do te thoja, pas nje sherri te tille....Por tani gjerat kishin ndryshuar. Kane kaluar dhjete vjet nga koha kur me te vertete me pak seks mund te kuroheshin ngaterresa te tilla. Pas kaq vjetesh e pas tre femijeve gruaja mund te te behet dashnore nje here ne vit, per shen Valentin bie fjala. Ndaj u pa puna edhe per kete valentin: le ta nis i vetem festen e Edes, mbase me vone qetesohet dhe vjen edhe ajo...
keshtu, gote pas gote arrij t'i krijoj vetes ate gjendje kenaqesie qe me lejon luksin e te medituarit. Nje nga te mirat e padiskutueshme te alkoolit eshte pikerisht krijimi i nje lloj imuniteti ndaj te keqijave te kesaj bote.
Pak konjak dhe muzike jane te mjaftueshem per te te futur ne nje univers ku sherret me gruan cvleresohen per te fituar me pas vetem vlera arkivore...
Por edhe grate, si djaj te pameshirshem ne poshterimin e tyre, kane shpikur nje arme te suksesshme ne te tilla raste: ato vishen me nxitim dhe pa te pershendetur nisen per tek prinderit e tyre, ku mund te qendrojne dy tri dite ne pritje te telefonates sone " shpirti im kur do kthehesh se po vdes per te pare syte e tu te dashur..."
Eda nuk ndryshon nga grate e tjera ne kete pike, ndaj ndersa une shijoj kombinimin e konjakut me kikiriket e pjekur, degjoj deren e jashtme te perplaset me force dhe hapat e saj te zhurmshem neper shkallet e pallatit.
Te gjithe burrat, te dehur ose jo, ne caste te tilla perjetojne vrarje ndergjegje, por kjo sigurisht nuk zgjat shume. Sepse ,ta themi mes nesh, te gjithe burrat gezohen ne nje fare menyre kur mbeten vetem ne shtepi, qofte edhe per pak dite. Me te mbetur vetem ne mendojme se si te lajmerojme sa me shpejt ndonje dashnore per te kaluar nje mbremje te bujshme. Por edhe po nuk disponuam nje te tille edhe vetem ideja e te tradhetuarit te gruas do te ishte e kendeshme. Se nje grua tradhetohet jo vetem duke bere dashuri me nje tjeter, por edhe duke mos bere dashuri me ate vete...
S'e kisha menduar kurre qe shen Valentini te me gjente pa nje femer prane, qofte kjo edhe Eda ime e shkrete.
Tani po troket mesnata dhe duhet te isha duke bere dashuri me Eden, ndoshta te dehur, spontane ne argumentat dhe mesazhet seksuale qe trupat tane do i falnin njeri tjetrit...
Pra po mendoj vec per pak seks, jo per hir te Valentinit, por per te respektuar deri ne fund ate gjendjen e mrekullueshme delirante qe me falin konjaku, kitara e Santanes dhe mungesa e trupit te Edes ne versionin me sexy te saj. Trishtohem kur perfytyroj Eden te veshur me tuta sportive ( te shtepia e nenes se saj ben ftohte) shtrire mbi njerin nga divanet e ngushte te sallonit, mbuluar me nje jorgan qe i bie perdhe here pas here...
Madje me vjen t'i telefonoj, por kur shoh qe eshte mesnate ndrroj mendje. Te pakten ta kisha uruar kur i vura lulet te jasteku, i heshtur se mos zgjoja engjellin tim nga gjumi...
Harrova t'ju them qe tani jam ne kulmin e qejfit. kendoj, kercej, imitoj brazilianin e famshem duke i rene kitares (kete e bej para pasqyres se korridorit)...dhoma eshte mbushur plot tym cigareje, me tinguj te magjishem, me dritehije nen flaken infantile te qirinjve, me mua dhe me mungesen e Edes...megjithese tashme nuk ndjej mungesen e Edes, por te cdo femre ne bote...
Dal per pak caste ne ballkon dhe natyrisht nis te meditoj. Meditimi i ndihmon te gjithe te martuarit te kalojne me sa me pak dhimbje vitet e pavaresise se humbur e te identitetit te tjetersuar aq bashkeshortesisht.
Heshtje dhe qetesi.Tani dashnoret e lumtur, bashkeshortet e lodhur, te gjithe, optimistet dhe te zhgenjyerit po flene. Shen Valentini eshte terhequr perseri ne dhomen e tij te makiazhit i gatshem per te pergatitur masken e tij te re per karnavalin e 14 shkurtit te ardhshem. I vetekenaqur nga sajimi i frazave te tilla meditative, ndez nje cigare tjeter dhe ul veshtrimin mbi nje fshesare, mesa duket jevge, qe duke kenduar nje motiv te njohur gabelesh sfidon gjumin e valentinianeve...
Si cdo mashkull i planetit edhe mua me deperton te terin ideja se nuk do te humbisja asgje nese do e ftoja jevgen ne shtepi per te mbushur ate vakuum feminil te padurueshem. Keshtu nis e fershellej edhe une motivin e saj.
Ajo ngre koken lart, hedh veshtrimin nga une dhe me flet. "Hajt robi, me hidh nje cigare!"
"Eja ta marresh ketu lart!", i pergjigjem kerkeses se saj te cilter.
nderkohe fillon nje shi i rrembyer. "Eja lart!". "Jo, jo!"
Zbres shkallet pa harruar te marr vec cigareve edhe nje shishe shampanje, te pahapur si te gjitha shampanjat e tjera qe prisnin pranine e Edes per te invaduar labirinthet e kenaqesise...Nuk ka gje me te trishtuar se sa hapja e shampanjes pa pranine e nje femre...
Futemi bashke me jevgen dhe fshesen e saj nen strehen e nje kioske prane.Hap shishen dhe zhurma e tapes e ngazellon jevgen e beshme qe qesh si e marre kur shikon se si une i dehur dhe cakerrqejf bej dush me shampanje ne mes te rruges, mes atij shiu te dendur te pasmesnates se Valentinit.
"Ve bast qe po kenaqemi!" i them jevges qe vazhdon te qeshe e te duartrokase duke pare kercimin tim ala andaluzia...
Ulemi te lodhur prane e prane nen strehe dhe filloj t'i flas per lloj lloj gjerash te kesaj jete te dhjere. I flas per vdekjen, dashurine, per zogjte, per Froidin, per Shostakovic, per rruget, per racizmin, dhe natyrisht edhe per sherrin me Eden.
Ajo nuk flet ,por vetem veshtron duke thithur cigaren e duke luajtur me shishen bosh te shampanjes...
Nuk e di se sa ka zgjatur, por zeri i jevges me permend nga dremitja.
"Zoteri, zoteri!Duhet te ngriheni e te shkoni ne shtepine tuaj!". E ndjej qe koka ime e trullosur pushon mbi preherin e saj.
Me ndihmen e saj ngjis shkallet dhe kur arrijme te dera ime e ftoj te me shoqeroje ne brendesi. Ajo kundershton dhe tenton te largohet duke me falenderuar, por dora ime e ka mberthyer fort pas krahut...
"Te lutem, mos ik! Kam nevoje per nje grua sonte! me pelqeve shume atje poshte!"...dhe e veshtroj te gjinjte e medhenj qe nje bluze e ngushte pambuku e lagur nga shiu dhe shampanja ia nxjerrin edhe me shume ne pah...
Pak caste me vone e ndjej jevgen tek perpiqet te me zhveshe per te me futur ne shtrat, gje qe e realizon disi me veshtiresi. une pothuajse fle i vdekur dhe sigurisht ne kete gje ndikon edhe prania e jevges se mire.
Pas nje ore sikur permendem disi. Ajo eshte ulur ne fund te krevatit, si gjithmone duke tymosur cigaret e mija. trembet nga zgjimi im i papritur dhe ngrihet ne kembe si e zene ne faj." Edhe nje ore me mbaron turni, zoteri, dhe jashte akoma bie shume shi..." shfajesohet.
I afrohem prane dhe e shoh qe i ka hequr kepucet. Ndoshta ka dashur te shtrihet, por ne momentin e fundit ka ndrruar mendje.
"Eja, eja ulu ketu prane meje!". E bindur me ulet prane dhe une pa hezituar i hedh njeren dore ne qafe. Trembet perseri dhe del nga dhoma. Une ndez nje cigare dhe qendroj ca caste me syte ngulur mbi nje pikture nudo mbi mur dhe mbi kemishen transparente te nates qe Eda e ka flakur ne cep te saj....
Papritur degjoj tingujt e Santanes nga dhoma tjeter. Ngrihem i bere mese esell hap me kujdes deren dhe futem ne dhomen e ndenjes.
Jevga tani eshte ulur mbi divan.Duket e shijon muziken e brazilianit. Dal nga dhoma dhe kthehem perseri me kemishen transparente ne duar...."Vishe!" i them dhe dal perseri...
Pas pak jam perballe saj. Eshte nje ambjent vertete elektrizues, muzike, qirinj dhe nje grua gjYsem e zhveshur e mbi te gjitha jevge, si nje dhurate nga karnavalet e Rio de Zhaneiros, dhe mbi te gjitha....nje shi i dendur qe proverbialisht ka nje lidhje gjenetike me jevgjit , gabelet dhe pallimin...
Zgjas duart drejt saj dhe e ftoj ne vallezim. Kercejme te puthitur teresisht, ngadale, ngadale, ne nje perhumbje teper elokuente dhe dihatese....
Tani asnjeri nga te dy nuk e ve ne dyshim qe ky blues i trishtuar do te finalizohet me nje hard rock mbi shtratin e shenjte, e pse jo, ketu ne mes te kesaj dhome, mbi moketen e pastruar plot merak nga Eda...
Dikur e puth lehte ne gushe e pastaj drejt e ne buzet e shijshme plot tul. Duhet te jete rreth te tridhjetave...Ndjej duart e saj te me ferkojne ne fillim shpatullat, belin e me pas me nje levizje te vrullshme dora e saj nis te ferkoje organin tim pulsues e te forte. Zhvishemi te dy ne ethe. Ka nje trup me te vertete terheqes, gjinj te fryre dhe kofshe te plota disi muskuloze. Zhgryhemi mbi moketen e Edes duke renkuar agonine e rastit. Jam aq i eksituar saqe lumturohem kur vjen momenti qe jevga syperenduar me pergjerohet " Mjaft lali se me vdiqe!"
E shoh qe eshte sterngopur dhe e di qe kur te shkoje ne shtepi nuk do t'ia jape jevgut te saj te etur.
Pasi pushojme ca te shtrire e te perqafuar, ajo ngrihet, vishet dhe largohet me vrap shkalleve te pallatit.
Me mbeti merak qe nuk e pyeta nese e dinte qe sot eshte shen Valentini.
Edhe pak do te agoje. Do te vije mengjezi dhe pastaj...Eda me femijet. Por une do jem ne gjume. Ndoshta Eda do te hyje menjehere ne shtratin tone te perbashket e do ta zere gjumi mbi gjoksin tim.
Kur te zgjohemi ndoshta s'do ta ndjej edhe aq shume peshen e dhjete vjeteve gjume te perbashket martesor, se, sidoqofte, edhe ky lloj gjumi ka kenaqesine e vet: te rrit cilesine e enderrave qe shpesh u ngjajne atyre te beqareve optimiste...
(1996)
