...i dëgjon jehonat?
po iki
atje ku mbaron mendimi im…
atje ku mbaron mendimi im…
përtej atij pragu ku liria të bën frikacak
dhe frika të lirë…
dhe frika të lirë…
atje ku dija të vret
dhe vdekja të mëson…
dhe vdekja të mëson…
ku dëshirat prangosen
dhe pranga bëhet dëshirë…
dhe pranga bëhet dëshirë…
përtej atij pragu ku kujtimet plagosin
dhe plaga të përgjon…
dhe plaga të përgjon…
ika…
po të lë…
po të lë…
për ku nuk e di…
c’kuptim ka të dish ku po shkon?
m’u lodhën hapat mbi të njëjtat gjurmë…
(a ekziston kujtesa që harron? )
cfilitur ëndrrat në të njëjtin gjumë…
ka edhe rrugë që duhen bërë në vetmi…
c’kuptim ka të dish ku po shkon?
m’u lodhën hapat mbi të njëjtat gjurmë…
(a ekziston kujtesa që harron? )
cfilitur ëndrrat në të njëjtin gjumë…
ka edhe rrugë që duhen bërë në vetmi…
ika…
po të lë…
po të lë…
atje poshtë është qyteti,
vendi ku njerëzit jetojnë të vetmuar bashkarisht…
vendi ku njerëzit varrosen së bashku të vetmuar…
vendi ku ne të dy vetmojmë të mallkuar
në krahë të njëri –tjetrit pambarimisht…
vendi ku njerëzit jetojnë të vetmuar bashkarisht…
vendi ku njerëzit varrosen së bashku të vetmuar…
vendi ku ne të dy vetmojmë të mallkuar
në krahë të njëri –tjetrit pambarimisht…
ika…
po të lë…
po të lë…
atje poshtë është qyteti
dhe më tutje s’ka asgjë…
dhe më tutje s’ka asgjë…
( nga libri "Erotika", 2007 )
©Artan Gjyzel Hasani
©Artan Gjyzel Hasani
