duhet të ishim dashur më pak,
por nuk mund të bënim dot ndryshe…
por nuk mund të bënim dot ndryshe…
të thërmova me pasionin tim…
rërë të bëra…
dhe pastaj
si deti bregun
plot dallgë e shkumë
baticave të mia të fajësova
për kështjellën që s’ngrihej kurrë…
rërë të bëra…
dhe pastaj
si deti bregun
plot dallgë e shkumë
baticave të mia të fajësova
për kështjellën që s’ngrihej kurrë…
©Artan Gjyzel Hasani
