1
nuk i pamë gjethet kur ranë
ishim shumë të zënë
po flisnim për degët e thyera
ishim shumë të zënë
po flisnim për degët e thyera
2
se ne kurrë s’kemi kohë
të shohim gjërat ndërsa bien
gjethet në vjeshtë
a veten në dashuri
s’kishim parë më parë as shiun
kur iu këput një pikë fatlume
që s’ra përdhe, por mbi gjethen lagej
……………………………………………
ai tingull delikat që pothuajse s’ndjehej
ishte valsi i gjethes para se të përbaltej...
të shohim gjërat ndërsa bien
gjethet në vjeshtë
a veten në dashuri
s’kishim parë më parë as shiun
kur iu këput një pikë fatlume
që s’ra përdhe, por mbi gjethen lagej
……………………………………………
ai tingull delikat që pothuajse s’ndjehej
ishte valsi i gjethes para se të përbaltej...
3
nuk duam të jemi dëshmitarë okularë rrëzimesh
por konsumatorë shembullorë kortezhesh,
oratorë mëshirëplotë varrimesh
preferojmë të rënët kur fundin kanë prekur
kjo është zeja jonë ogurzezë
e ne jemi vërtet të mirë në të
absolutisht të mrekullueshëm
në artin e hipokrizisë së domosdoshme
për të bërë të ndjehet mirë një i vdekur...
por konsumatorë shembullorë kortezhesh,
oratorë mëshirëplotë varrimesh
preferojmë të rënët kur fundin kanë prekur
kjo është zeja jonë ogurzezë
e ne jemi vërtet të mirë në të
absolutisht të mrekullueshëm
në artin e hipokrizisë së domosdoshme
për të bërë të ndjehet mirë një i vdekur...
4
por kur s’vdes dot a s’mund ta vrasin
njeriu bie në dashuri
e kjo do të thotë qe ajo aty poshtë tij qënka
duke pritur që ai të bjerë
si dheu për shiun
trotuari për gjethet
si rrezen e mengjesit kuverta e yjeve
tapeti jeshil i dhomës akoma të boshatisur
që pas pak rrëmujë do të bëhet
nga lodrat prej ëndrrash të të dyve...
njeriu bie në dashuri
e kjo do të thotë qe ajo aty poshtë tij qënka
duke pritur që ai të bjerë
si dheu për shiun
trotuari për gjethet
si rrezen e mengjesit kuverta e yjeve
tapeti jeshil i dhomës akoma të boshatisur
që pas pak rrëmujë do të bëhet
nga lodrat prej ëndrrash të të dyve...
5
në galerinë e dhimbjes sonë
ku vizitorët janë të tjerë
portreti i pritjes është malli
i vizatuar jo me penel,
por me brinjë nga një kraharor kali
që kurrë nuk di të na shpjerë...
ku vizitorët janë të tjerë
portreti i pritjes është malli
i vizatuar jo me penel,
por me brinjë nga një kraharor kali
që kurrë nuk di të na shpjerë...
6
mungesë peshe e atij që kujtuam se ishim
boshi që na mbjell në gjoks hija
pastaj si gjithnjë pason trishtimi
aq i hidhur kur vjen si buzëqeshje
madhështor rrëzimi kur bëhet rënie
e ti udhën teposhtë merr
vjedh frymë zbrazëtia, por gjurmë nuk lë
i verbër si tymi edhe ajri nganjëherë...
boshi që na mbjell në gjoks hija
pastaj si gjithnjë pason trishtimi
aq i hidhur kur vjen si buzëqeshje
madhështor rrëzimi kur bëhet rënie
e ti udhën teposhtë merr
vjedh frymë zbrazëtia, por gjurmë nuk lë
i verbër si tymi edhe ajri nganjëherë...
7
por tani ia dimë sekretin rrëzimit
dhe rënies së gjethes
sepse më parë kemi qenë shi
para se të bëheshim gjethe
shumë kohë para se të bëheshim një
kur dy ishim dhe rrëzoheshim te njëri-tjetri
ashtu…pa bujë…pa dëshmitarë…
si brenda vetes…
dhe rënies së gjethes
sepse më parë kemi qenë shi
para se të bëheshim gjethe
shumë kohë para se të bëheshim një
kur dy ishim dhe rrëzoheshim te njëri-tjetri
ashtu…pa bujë…pa dëshmitarë…
si brenda vetes…
©artangjyzelhasani
