Dashuri acide

duhet të  ishim dashur më pak,
por nuk mund të bënim dot ndryshe…

të   thërmova me pasionin tim…
rërë  të  bëra…
dhe pastaj
si deti  bregun
plot  dallgë e shkumë
baticave  të mia të  fajsova
për  kështjellën  që s’ngrihej kurrë…


(1 korrik, 2011)
©Artan Gjyzel Hasani