Ajo ishte kumbuese si një zanore.
Ai bashkëtingëllorja e saj e pazëshme.
Rrokje në gojën e zhuritur të fatit
nga gjuha lëpirë,
pështymash lagur,
nga dhëmbët grirë,
buzëve përgjakur.
me heshtjen rimuar
palexueshëm palluar
fletëve të çarçafta
mundimshëm pëshpëritur,
urrejtjes përqafuar
klithur dhe heshtur
gjithnjë gabimshkruar.
Ajo ishte kurvë si një zanore
dhe ai bashkëtingëllorja e saj besnike
në abetaren e të tjerëve...
