Nuk eshte shume nxehte jo,
por ti je e ftohte akujsh mbuluar
dhe avujt e lekures sime te lakuriqte
te duken si zjarri i shumedeshiruar...
Kur te te ngroh sic duhet nje dite
lekuren ku pritjet do te treten,
zjarr dhe prush do te te ndizen gjinjte
akujt e shkrire- djerse mes tyre do mbeten...
Do ve buzet e mija pastaj aty...
aty ku akulli yt i fundit dimeron...
e te ndjesh se si stinet papritur ndrrohen....
se si mes kofsheve tua pranvera dimrin lengezon...
