Edgar Allan Poe...
Kjo poezi i kushtohet znj. Frances Allan, nenes biresuese te Poe, asaj qe e rriti pas vdekjes se nenes se tij te vertete. Vdekjen e kesaj nene te dyte Poe e perjetoi po aq keq sa edhe vdekjen e gruas se tij Virxhinias...
Citim:
To My Mother
Because I feel that, in the Heavens above,
The angels, whispering to one another,
Can find, among their burning terms of love,
None so devotional as that of "Mother,"
Therefore by that dear name I long have called you-
You who are more than mother unto me,
And fill my heart of hearts, where Death installed you
In setting my Virginia's spirit free.
My mother- my own mother, who died early,
Was but the mother of myself; but you
Are mother to the one I loved so dearly,
And thus are dearer than the mother I knew
By that infinity with which my wife
Was dearer to my soul than its soul-life.
NËNËS SIME
Kur në parajsat lart dëgjoj
ëngjëjt njëri tjetrit nën zë duke i thënë
mes fjalëve të tyre zhuritëse nuk gjej dot
asnjë kaq të dashur sa fjala “Nënë”
Prandaj me k’të emër të dashur kaq shumë të thërrita
TY që më shumë se një nënë u bëre për mua
thelbin e zemrës m’a mbushe, kur vdekja të vuri ty
pranë shpirtit të Virxhinias që në fluturim u lëshua…
Nëna ime, e vërteta, ajo që herët më la
s’ishte vecse nëna vetë,
por ti je nëna që unë desha aq dashurisht
prandaj je dhe më e dashur se ajo që mend mbaj
ashtu si edhe gruaja ime pafundësisht
më e dashur më ishte shpirtit,
se sa jetës shpirti i saj…
( perktheu dhe pershtati nga origjinali: whisper)
