Në një hotel të lirë
One-night-stand-esh pagëzuar
vështrimet fajtore përkëdhelin liqenin
harruar…harruar…
mbi një shtrat gjarpërojmë...
të dy të martuar,
por jo me njëri tjetrin…
Vonë…vonë…nga dhoma dalim
tërë ankth…tërë siklet…
mendojmë…mendojmë…
asnjë fjalë nuk flasim…
hapat kanë frikë nga gjurma e vet….
një unazë na pret
atje ku përkasim…
“Kjo është herë e fundit…”
premtim i pëshpëritur...
por fundi s’paska fund,
por vetëm fillim…
prej shekujsh digjemi
epshesh përzhitur…
premtimet gjithnjë
mbarojnë me një rënkim…
Por në fund të korridorit ndjehemi më mirë
ashtu sic iku…
qetësia prapë vjen…
kur mbi derë të banjës lexojmë të lehtësuar
dy fjalët e harruara
“LADIES”… “GENTLEMEN”…
