Me atë që mbeti… me lëkurën time mbështjellë.
rinisem për në udhën e gjatë pafund...
në vitin e brishtë të jetës sime…
me javët që m'i dhuruan pa të shtunë…
.....................................................................
Pas meje edhe ca rërë të lagur...
për amatorë kështjellash po lë…
(në u rrëzoftë mos fajësoni vec rërën:
mes saj gjurma ime fle …)
....................................................................
Thërrimet që pyllit më ranë
të shtunave të tyre le t'i ndajnë
minj të arratisur nga gjirizet
rreth zjarrit që nis e ndizet...
kur pishës degëthyer t'i hiqen si ketra
............................................
Brigjeve të së nesërmes thyhet
një shishe pa mesazhin brenda…
