14.2.08

Alkimite e vonuara (tregim)

U zgjova nga një ëndërr e tmerrshme. Më e tmerrshmja që mund të shohë një burrë: sikur ma kishin prerë deri në rrëzë. Hapa sytë dhe instinktivisht vura dorën aty. Gjithshka në rregull. Madje i erektuar në maksimum edhe pse fare pranë meje shtrihet trupi i deformuar i sime shoqeje. Ishalla nuk zgjohet dhe nuk m’a kap në flagrancë atë. Çdo ereksion i tij përbën një tradhëti bashkëshortore tashmë që ajo e di që nuk ma ngreh më si dikur. Madje shpesh, ndërsa unë fle ajo tinëz fut dorën e saj aty ku dikur vinte buzët dhe bën kontrollin e rradhës. Indirekt në këtë mënyrë ajo përpiqet të përgjojë ëndrrat e mia. Aq shumë është specializuar në këtë zeje të re saqë mendon se në një të ardhme të afërt do arrijë të përcaktojë jo vetëm moshën, por edhe emrin e shemrës së saj në ëndërrat e mia
.“Ty burrë të ngrihet veç kur je ne gjumë!”. Ky është konkluzioni i eksperimenteve të saja në vitin e fundit.Laboratori ku ajo kryen këto eksperimente është dhoma jonë e gjumit dhe krevati ynë bashkëshortor. Sigurisht që kavia e saj eksperimentale jam unë dhe pjesa mashkullore e trupit tim.Qëllimi i eksperimmenteve ka ndyshuar me kalimin e kohës. Dikur ai ishte asgjë më shumë se sa përpjekja që një grua në menopauzë bën për të rifituar vendin e saj femëror në zonat mashkullore të bashkëshortit të saj shekullor.Eksperimentet e saj të paradokohëshme përfshinin një gamë shumë të gjërë provash cfilitëse. Mjetet laboratorike që ajo përdorte varionin nga sutienat transparente e aromat afrodiziake e deri te tangat dhe spangot që ajo ia dhuronte vetvetes për çdo Shën Valentin. Por pa sukses. Dilte lakuriq para meje gjoja si padashje dhe me xheste të një lolite të vonuar mbulonte seksin e saj duke shpresuar që kjo gjë do më eksitonte, siç thuhej edhe në një manual të vjetër kinez. Por më kot. Ai rrinte kokëulur dhe indiferent nga shfaqja e rradhës.
Pastaj i erdhi rradha briskut. Pubisi i saj leshator në periudhën e fundit ka marrë forma nga më të ndryshmet. Formë zemre, formë lepurushi të playboit, formën e gërmës së parë të emrit tim ( e cila për dreq edhe pse koinçidonte me gërmën e parë të emrit të një ish të dashurës sime përsëri nuk arriti të krijonte mjaftueshem vibrime adrenalinoide të kalldrëmta në ato 17 cm rranishte…), pastaj provoi edhe formën e një oazi, por as në atë rast unë nuk u ndjeva udhëtar në shkretëtirë dhe për pasojë nuk tentova të lagia buzët në atë që më servirej si ujë i freskët. Përkundrazi, isha ngritur nga shtrati dhe nga frigoriferi kisha rrëkëllyer eturazi një shishe me ujë mineral San Benedeto.E dëshpëruar një ditë prej ditësh ajo e rruajti fare dhe ndërsa po më priste në shtrat në një pozë të ngjashme me atë të pikturës së Egon Schiele “Gruaja që pret” më pyeti: “Si të duket?”“Kujtova se kishe vënë hamsterin aty”, iu përgjigja. Hamsteri është brejtësi ynë i shëmtuar shtëpiak që e ka rrjepur pothuajse tërësisht gëzofin e tij nëpër shufrat e hekurta të kafazit. Edhe hamsteri bën pjesë te dhuratat që ajo ia ka bërë vetes së saj në një periudhë kur mendonte se unë akoma impresionohesha nga përkushtimi që gratë tregojnë për kafshët e vogla.
Një ditë mjetet laboratorike u sofistikuan dhe u bënë më bashkëkohorë: një duzinë kasetash porno mbushi dhomën tonë të gjumit, ndërsa një ekran gjigand tv 60 inçësh zuri të na bënte shoqëri nonstop , madje edhe kur gërrhitjet e mia arrinin kulmin nga ai ekran vazhdonin renkimet dhe ofshamat mjaullitëse të ca silikonfemrave bjonde.Por as ekrani nuk arriti të bëhej katalizatori me të cilin gruaja ime shpresonte të ndihmonte sadopak zhvillimin me sukses të reaksioneve bashkëshortore deri në atë çast mbi atë shtrat eksperimental
Në një rast, e nxitur nga fryma e Sartrit dhe gruas së tij, provoi edhe flirtin në sytë e mi, por pa dobi: një cift i sapomartuar të huajsh që rastisi fqinj me kabinën tonë në një kruazierë nëpër Mesdhe gjatë një jave darkoi pothuajse cdo mbrëmje me ne. Rioshja lozonjare u afrua që në fillim me mua , ndërsa ime shoqe nën zulmin e shtysave të mohuara nga 25 vjet martesë mendoi se nuk do ishte ide e keqe zgjimi i xhelozisë sime të dikurshme dhe keshtu nisi të hargalisej me gjysmën mashkullore të ciftit në fjalë. Por ndërsa një mëngjez mbi shtratin tonë po sillnim ndërmend natën e kaluar kur unë dhe rioshja ishim zhdukur pa lënë gjurmë në pretendimin se kishim qenë në diskon e anijes,dhe ata të dy thjeshtë kishin bërë blah blah blah edhe pse ime shoqe kish pritur që flirtin ta gatuante sa me ndershmërisht të mundej në sytë e mi, unë i kisha kumtuar një detaj asgjësues të planeve të vonuara flirtuese të saj: “Grua e dashur, ai cuni eshte gay.”“Po ti ku e di, ë?”“Më tha ajo mbrëmë në dehje e sipër, ndërsa po kërcenim”
Kështu…erdhi momenti kur eksperimentet devijuan qëllimin. Nga vëzhgimet e saj të pasmesnatës gruaja kish mësuar se një fuqi magjike dhe e panjohur bënte lehtësisht atë që nuk kishin arritur ta bënin dot një vit eksperimente të shumta të saja: ai ngrihej çdo natë! Tek e shihte ashtu të fortë dhe kryeneç ajo kish ndjerë çdo herë tundimin vrastar për ta prekur dhe përkëdhelur si dikur, por një dallgë xhelozie e kish ndaluar ta bënte atë gjë. Edhe pse epshet i drithëronin majat e gjinjve të mëdhenj përsëri ajo i kish rrezistuar tundimit. Ish mjaftuar veç me një të shtyrë mua duke më thënë ”Boll gërhite!” dhe sapo kish parë që unë kisha vazhduar i qetë gjumin tim kish vazhduar observimin e vet të rradhës…
Pastaj erdhi ajo ditë kur, ndërsa po hanim mëngjez, ajo ma kish përplasur në fytyrë:“Ty burrë të ngrihet veç kur je në gjumë! Dhe jo vetëm kaq, por sigurisht ajo që ta ngreh nuk jam unë!”
Konkluzioni i eksperimentit ishte pasuruar me një fakt të ri tashmë.Sytë i shkrepëtinin, por jo me atë dritën iluministe të një alkimisteje të suksesshme, por me atë feksjen verbuese të nje magjistrice që gjithnjë pretendon se di diçka më shume…E kisha parë në sy gjatë, por nuk i kisha folur. Më vinte keq për të. Kish qenë vërtetë një femër shumë seksi dikur dhe kjo “dikur” dikur do mbaronte natyrisht…
Pse vallë një grua e ka të vështirë të pranojë që te mashkulli ca gjëra funksionojnë ndryshe në kohë të ndryshme? Kaq të vështirë e ka ajo të kuptojë që ai nuk ngrihet nga asnjëra, por thjeshtë ngrihet vetë kur e sheh të arësyeshme…? Diçka e pavullnetshme e ngjajshme me zemrën te femra. Rreh pa asnjë urdhër…
Ndërkohë ngrihem nga shtrati, bëj një dush dhe vishem e parfumosem. Ora po i afrohet nëntës dhe Megi duhet të jetë duke më pritur në zyrë me buzëqeshjen e saj..te pavullnetshme…


©artangjyzelhasani