Do vijë një tjetër. Gjithnjë vjen një tjetër.
Një tjetër e lyer më një tjetër bojë.
Të tjerat janë aq shumë kësaj bote të vjetër,
sa kanë filluar të më duken të gjitha njëlloj.
Një ditë i lodhur nga ikjeardhjet e tyre
kokën do kërkoj të mbështes mbi një tjetër “tjetër”
dhe po atë ditë hidhurazi do të besoj
se një jastëk vlen më shumë se njëmijë shtretër…
