Vdekje e qetë është gjumi i ëmbël…
Muzgu më zhvesh…
mbrëmja më lan…
Qefini i ëndrrës mbulon atë çka dita harroi mbi mua
(e që ti kurrë s’e sheh)…
Shtrati - arkivoli pa gozhdë
me kapakun që rihapet çdo të nesërme
ku altarësh të rremë arratisur
ia dorëzoj veten krimbave të dëshirës
çdo natë...
(Kush tha që e nesërmja është e re?)
……………………………..
Si dhè i shkriftuar pres mëngjesin
të mbjellë lulen e tij nën vështrimin tallës të mesditës
dhe ti
gjurmën tënde…
