5.3.09

Kavafis

Dritaret

Neper ato dhoma te erreta ku kaloj
dite te veshtira, endur poshte e larte kerkoj
dritaret. Kur njera te hapet
do te jete ngushellim.
Por dritaret nuk gjenden, apo nuk mundem
t'i gjej dot. Dhe me mire ndoshta te mos i gjej.
Ndoshta drita do te jete nje tirani e re.
Kush e di cfare gjera te reja do te me rrefeje...

(perktheu dhe pershtati nga origjinali: Artan Gj. Hasani )

Τα παράθυρα

Σ' αυτές τις σκοτεινές κάμαρες, που περνώ
μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ
για νάβρω τα παράθυρα. -- Οταν ανοίξει
ένα παράθυρο θάναι παρηγοριά. --
Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ
να τάβρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρώ.
Ισως το φως θάναι μια νέα τυραννία.
Ποιός ξέρει τι καινούρια πράγματα θα δείξει.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1903)


Itaka


Kur te nisesh udhetimin per ne Itake
lutu qe rruga te jete e gjate
plot aventura, plot dije...
Lestrogianet dhe Ciklopet...
te zemeruarin Poseidon- mos i ki frike.
Ti kurre s’do t’i ndeshesh rruges tende ata,
por nese mendimet do t’i fisnikerosh,
nese ndjesi e bukur trupin dhe shpirtin te prek,
Lestrogianet dhe Ciklopet
te egrin Poseidon kurre nuk do i takosh...
nese brenda shpirtit tend nuk i mbart
nese shpirti yt perpara nuk t’i nxjerr…

Lutu qe udha te jete e gjate
se mengjezet e veres jane te shumte,
kur me kenaqesi te tille e te tille gezim
do hysh ne limane qe s’i kishe pare kurre,
ne tregjet Fenikase ndalo
takoi te kendshmit tregetaret
sedefe dhe korale
qelibare dhe ebanit
dhe parfume epshore
te cdo lloji aq sa te mundesh
shume qytete Egjiptiane vizito...
ne vazhdimesi meso nga shkollaret…

Gjithnje mbaje ne mendje Itaken...
Te arrish atje eshte i fundmi qellim i yt.
Por mos u ngut ne udhetimin tend.
Me mire lere per shume vite te vazhdoje
spirancen leshoje vec kur te jesh bere plak
i pasur nga cfare fitove rruges,
pa pritur qe Itaka te te pasuroje…

Itaka te dha kete udhetim te perkryer...
Pa ate ti nuk do ishe nisur kurre per rruge…
por me shume ajo s’ka cfare te te jape tani…

Dhe nese e gjen te varfer, Itaka nuk te ka zhgenjyer,
I mencur e plot pervoja sic je tashme
Itakat c’kuptim kane duhet ta kesh kuptuar ti…


(perkthim i lire dhe pershtatje nga origjinali: whisper)


Ιθάκη


Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρείς,
αν μέν' η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.

Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωϊά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους
να σταματήσεις σ' εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν' αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ' έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά
σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους.

Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί είν' ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει•
και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.

Η Ιθάκη σ' έδωσε το ωραίο ταξίδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Αλλο δεν έχει να σε δώσει πια.

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Ετσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1911)