21.2.09

Te mosvdekshem...

Eja të vdesim për hir të këtij funerali kaq të bukur.
Nuk është rradha jonë,
por kjo s’ka rëndësi.
Eja…rast tjetër më të mirë nuk do të kemi.
Nuk sheh se kanë sjellë priftin më të mirë?
Nuk sheh që kanë sjellë buqetat më aromëmira?
Nuk sheh si shndrin dorëza e florinjtë e arkivolit të praruar?
Nuk sheh që kanë sjellë varrmihësit më me përvojë ?
Nuk sheh se çfarë dhe i shkriftë e i ngrohtë avullon anës gropës?
Nuk sheh se sa shumë njerëz kanë ardhur sot këtu për lamtumirën e fundit?

Nuk do derdhin asnjë lot për ne.
Por ti mos mendo keq për ta.
E si do të mundnin?
Një jetë të tërë jetojnë pranë varrezës.
E ne një jetë të tërë pranë tyre…

Eja të vdesim për hir të këtij funerali kaq të bukur.
Mosvdekja nuk është pavdekësi…
Eja…
nuk është rradha jonë
dhe nga mallkimi i tyre ndoshta rradha s’na vjen kurrë…