Dashurojme...dashurojme, por harrojme
te duam...te duam...te duam...
qiejve te enderres kur fluturojme...
toka na duket aq e huaj...
Sikur "kjo te ishte keshtu"...
dhe "ashtu ajo te ishte"...
sikur engjejt te jetonin ne toke
dhe highways per ne qiell te kishte...
Te prekshmen e bejme te paprekshme
dhe papritur sec vjen nje dite...
njeriun qe njohem mbi toke
ne qiej e kthejme ne mit...
Ikim e vijme...perplasemi...
te e njejta dileme perseri:
Me mire te dashurosh nje mit
apo me mire te duash nje njeri...?
