BABALLARË DHE “XHAXHALLARË”
(vëzhgim)
Një Komb nuk ka vetëm baballarë. Ka edhe fëmijë, nipa, stërnipa. Ka edhe krushq, ka edhe kunetër, ka edhe njerk ndonjëherë, siç ka edhe fëmijë bastardë. Siç ka edhe fëmijë të adoptuar, më prindër të njohur apo të panjohur. Kjo sepse kombi nga vetë natyra e tij është si një familje që u jep strehim jo vetëm bijve të vet, por edhe kalimtarëve të rastit apo hallexhinjve që nata e Historisë zuri të pastrehë.
Sigurisht jo gjithnjë vizitori rastis të të bëhet edhe mik. Ka edhe raste kur vizitori të shpërdoron mikpritjen, natën në gjumë të vjedh, të përdhunon apo edhe të vret. Ka edhe raste kur vizitori i pastrehë lakmon shtëpinë tënde. Atëhere ai nuk mbetet më në nivelin e një mosmirënjohësi dhe bukëshkali të thjeshtë, por bëhët një pretendent rivalizues për të të marrë ty dhe shtëpinë tënde, ato vlera e pasuri të cilat atij i kanë munguar gjithnjë. Bujtja e gjatë e tij në shtëpinë tënde i jep atij statusin e “xhaxhait” të familjes në sytë e vocrrakëve që mbushin shtëpinë.. Kur vizitori nuk arrin dot t’i marrë këto gjëra, në ikje e sipër, i vë flakën e shkatërrimit shtëpisë tënde.
“Të paktën edhe ata do mbeten njësoj të pastrehë, të pavlerë, endacakë si edhe unë”. Kjo është logjika e fundit e tyre. Logjika e fundit e xhaxhallarëve të rremë.
Në Shqipëri nuk ka çifutë, por ka vllehë. Ashtu si çifutët në shekuj në kërkim të një atdheu, edhe çobenët (siç quhen me dashamirësi blegtorale në gjuhën popullore vllehët ) janë historikisht në kërkim të një atdheu të cilin nuk e gjejnë dot kurrë, të një atdheu i cili në rrugën e Destinit për arësye Historike u dënua me zhdukje nga harta qe mijëra vjet më parë.
Nga vëzhgimi im i përditshmërisë shqiptare më rezultojnë tre aksioma. Janë paranoja të mia? Janë sajesa të një mendjeje të lodhur nga patriotizmi i rremë? Janë perceptime të një të padituri? Le të shohim në vazhdim se çfarë mund të jenë.
Aksioma 1: jo çdo vlleh është detyrimisht antishqiptar
Aksioma 2: jo çdo antishqiptar është detyrimisht vlleh
Aksioma 3: Ne cdo dukuri antishqiptarizmi te shfaqur ne periudhen e dy dekadave te fundit mbizoteron elementi vlleh si perfaqesues i nje ndergjegjeje etnike joshqiptare.
Me të drejtë lexuesi mund të pyesë: “Përse ke futur nocionin vlleh në të dyja këto aksioma të tuat?
Dhe pyetja e tij me të drejtë mund të shkojë edhe më larg: “Ç’është kjo frymë diskriminuese kundër vllehëve?”
Ne paranteze sqaroj se ky nuk eshte aspak nje vezhgim me syrin e nje antivllehu, sic natyrisht do te interpretohet qellimshem nga pseudolexuesit e cdo etnije, por eshte nje vezhgim i bere me syrin e nje shqiptari.
Në realitetet e sotme gjeopolitike ( te pakten ne veshtrim te pare) Shqipërisë nuk i kanoset realisht asnjë rrezik i cënimit të integritetit të saj tokësor, ajror apo detar. Prej kohësh vëndi ynë ndodhet në atë pjesë të skakierës ku he per he duket se gjeopolitika botërore i ka mbaruar kombinacionet shahistike..
Gjithsesi në këtë skakierë luan akoma një kalë. Një kalë troje jo grek siç mund të mendojnë të tjerët shpesh jo pa aresye. Është një kal troje vlleh.
Vllehët pas viteve 90-të në Shqipëri patën atë lulëzim si edhe hebrenjtë pas Nurembergut të famshëm, edhe pse vllehët e Shqipërisë nuk vinin aspak nga ndonjë holocaust. Gjatë diktaturës elementi vlleh ishte ne zenitet e qeverisjes dhe administrates komuniste.
Ne librin e tij “Nga nje dhjetor ne tjetrin” Kadare shkruan se vllehet e shulet (pakicat maqedonase ) jane te pershtatshem per te goditur shqiptaret. "Zakonisht ne Byrone Politike nje e katerta e ndoshta nje e treta ishin "shule" ose vllehe. Te zgjedhur nga Kominterni ose nga EnverHoxha "shulet" dhe vllehet ishin te pershtatshem per udheheqjen komuniste per arsyen e vetme se ata duke mos pasur lidhje me kombin
shqiptar s’kishin kurrfare dhembshurie per te. Atyre mund t’u thonje: Goditni pa meshire! Dhe ata do te godisnin pa iu dridhur dora gjithshka:Themelet e kombit, historine, njerezit. Ata do ta gjymtonin racen krenare te shqiptareve me shume zell ngaqe ne kete zell kishte
pjesen e vet revanshi per fyerjet e dikurshme, hakmarrja dhe kompleksi i tyre i inferioritetit...”
Edhe në këto 18 vjet postdiktaturë ata kanë qenë në përqindje të madhe në pozicione të larta administrative, sockulturore apo qeverisëse të cilat do i kishin gëzuar në të njëjtën masë vetëm në një atdhe të tyrin hipotetik.
Ky minoritet i vogël kulturor ( po ashtu si edhe romët) është një minoritet pa Atdhe.
Shumica dërmuese e shqiptarëve ka perceptimin se në këto 18 vjet politika shqiptare dhe mediat janë treguar në momente të veçanta antikombëtare, antishqiptare. Shembuj dhe raste të tillë ka plot. Janë me dhjetra vendime qeverish shqiptare të cilat janë bërë në kurriz të dhe në dëm të ekonomisë sonë kombëtare. Janë me dhjetra e qindra artikuj, komente publike nëpër mediat tona të cilat dukshëm shkojnë kundër interesave tona kombëtare, kundër vlerave tona kombëtare, kundër simboleve tona kombëtare, kundër identitetit tonë kombëtar.
Me pak vullnet secili mund të vërejë një dukuri: në tërë këtë antikombëtarizëm –antishqiptarizëm bie në sy qoftë në rangjet e larta administrative qeverisëse, qoftë në nivelet e larta të shoqërisë sorroiste civile e qoftë në atë pjesë analistësh, studiuesish apo opinionistësh mediatikë, prania e elementit vlleh si perfaqesues te nje ndergjegjeje kombetare joshqiptare..
Të jetë e rastësishme kjo gjë? Kaq të shumtë janë vllehët në Shqipëri sa mund të justifikohet ky probabilitet kaq i madh i pranisë së tyre kudo në kupolën e jetës sockulturore dhe politike shqiptare?
Për lehtësi argumentuese pos jell një shëmbull lehtësisht të verifikueshëm. Deri para pak kohësh kishim një strukturim të tillë të kupolës qeverisëse shqiptare:
1. Presidenti - Alfred Moisiu
2. Kryeministri - Fatos Nano
3. Kryetari i Gjykates se Larte - Thimio Kondi
4. Kryetari i Gjykates Kushtetuese - Gjergj Sauli
5. Prokurori i Pergjithshem i Republikes - Theodhori Sollaku
6. Guvernatori i Bankes se Shqiperise - Adrian Fullani
7. Kryetari i Kontrollit te Larte te Shtetit - Robert Çeku
8. Ministri i Mbrojtjes - Pandeli Majko
9. Ministri i Ekonomise - Anastas Angjeli
10. Ministri i Integrimit - Ermelinda Meksi
11. Ministri i Shtetit - Marko Bello
12. Kryetari i Akademise se Shkencave - Ylli Popa
Bie dukshëm në sy prania dërmuese e vllehëvë në këtë qeveri totale ortodoksish. Të jetë një koinçidencë? Në një vend me përqindje dërmuese myslimane të sundojë mendësia ortodokse vllehe?
Kalojmë tani në mediat tona.
Diskutohet çështja e Kosovës, diskutohet çështja e Identitetit Kombëtar, diskutohet Gjuha shqipe, diskutohet Origjina e Shqiptarëve, diskutohet insitucioni i Heroit Kombëtar-Skënderbeu, diskutohet një personalitet i kalibrit botëror si Nënë Tereza, diskutohet e ardhmja e Shqipërisë, diskutohet Kultura Shqiptare, Etnogjeneza Shqiptare apo çdo gjë tjetër që lidhet thelbësisht me Shqipërinë dhe Shqiptarët auditori është e pamundur të mos ketë në përbërje me cilesine e “specialistit te ceshtjeve kombetare shqiptare” te njejtin grup vllehesh dhe pothuajsevllehesh (!) I njejti grup vllehesh dhe pothuajsevllehesh over and over perballet me ceshtjet kombetare te shqiptareve (!). I njejti mish-mash vllehesh u sqaron shqiptareve nga ekranet e televizoreve apo nga faqet e gazetave reale dhe virtuale se duhet te ckombetarizohen sa me shpejt te jete e mundur (!)
I njejti mish-mash vllehesh dhe pothuajsevllehesh ( faqezinj e faqekuqe sipas rastit) qe here nen petkun e analistit, te historianit, te perkthyesit, piktorit-publicist e te studiuesit, por gjithnje nen petkun e shoqerise civile “shqiptare”, qe ka marre persiper t’u thote shqiptareve qe atdhedashuria eshte herezi e turpshme (!)
I njejti mish-mash vllehesh dhe pothuasjevllehesh qe nje dore e “padukshme” i ka perzgjedhur JO RASTESISHT per te kryer ckombetarizimin e Shqiperise e Shqiptareve.
Hesap thjeshte: sa me shpejt te ckombetarizohet shqiptari aq me lehtesisht do behet pjese e ingranazhit te globalizmit dhe globalizimit te gjithshkaje.
E kush mund ta kryeje ne Shqiperi kete mision gjakftohtesisht dhe pa e vrare ndergjegja (kombetare)? Sigurisht ata qe nuk kane ndergjegje kombetare shqiptare, e thene ndryshe, shqipfolesit joshqiptare te Shqiperise.
Eshte publikisht i njohur qendrimi i tyre provokues e shpesh antikombetar nw shumicen e debateve te ketij lloji. Ata mund te bien ne kundershtime me njeri tjetrin nese diskutohet Berisha apo Rama, e majta apo e djathta, urbanizimi apo betonizimi i kryeqytetit, por bien gjithnje unanimisht dakort kur bie fjala per tw sulmuar vlerat dhe simbolet tona kombetare. Unanimisht rreshtohen ne anen joshqiptare dhe jokombetare te ceshtjes. Nje arkive e pasur e tezave te tyre antikombetare ne trajte kumtesash, studimesh, intervistash, bisedash, mund te gjendet lehtesisht me nje kerkim te shpejte kudo neper internet.
Edhe kjo të jetë një koinçidencë? Apo paranojë e imja?
Si shpjegohet që të gjithë të lartpërmendurit gjithnjë e në çdo rast notojnë në ujëra të cilat shkojnë gjithnjë dhe në çdo rast kundër rrymës kombëtare?
Vallë kaq keq qënka shkruar nga akadamikë dhe albanologë të huaj e prestigjiozë historia e Shqipërisë dhe e Shqiptarëve saqë mbetën një grusht vllehësh dhe pothuajsevllehesh lokalë të “revizionojnë” atë në dritën e fakteve te reja “akademike” që çuditërisht bien ndesh me atë realitet albanologjik të çertifikuar nga studiues dhe kërkues me peshë dhe autoritet akademik të çertifikuar ndërkombëtar?
Për sqarim dhe për të shmangur çdo keqkuptim të qëllimshëm nga pseudolexuesit dua të theksoj se të gjashtë këta (dhe sigurisht nuk janë vetëm keta te gjashtë) janë persona të nderuar në profesionin e tyre, njerez që profesionalisht janë nderuar dhe vlerësuar nga publiku shqiptar, njerëz që tërheqin vëmendje mediatike dhe publike me fjalën e tyre kur kjo fjalë është profesionale dhe aspak emotive apo nën shtysa të dyshimta.
Janë njerëz që kanë fituar çmime dhe vlerësime profesionale ndërkombëtare për kontributet e tyre në fushat përkatëse.
Ashtu sic kane fituar statusin e sharlatanit perballe studiuesve serioze dhe fakteve te patundura historike ne jo pak “studime” dhe teza te tyre gjoja akademike!
Ashtu sic kane fituar statusin e karagjozit sa here qe rrugen e dokumentuar te Historise dhe Fakteve Dokumentare qe vine qe nga Antikiteti dhe gjenite e asaj periudhe perpiqen ta ndrrojne me qorrsokaqe driteshkurtera te pseudokerkimeve te tyre shkencore.
Ashtu siç kanë fituar edhe statusin e antishqiptarëve jo rrallë herë kur kolektivçe si në një kryqëzatë të mirëorganizuar kanë përqëndruar zjarrin e dijeve dhe mosdijeve të tyre dhe rezultanten e komplekseve të tyre të mungesës së një atdheu “të tyre” pikërisht në temat e nxehta kombëtare të shqiptarëve.
Strategjia e tyre shumë e thjeshtë: ta kthejmë nocionin atdhe në mit e pastaj të kemi alibinë trendy te çmitizimit të “mitit” të Atdheut (të shqiptarëve).
Për ata Atdheu, Kombi, Gjuha, Simbolet Kombëtare,Heroi Kombëtar, Flamuri Kombëtar, Hymni Kombëtar, Tradicioni Etnografik Kulturor dhe Historik janë MITE dhe si të tillë duhen çmitizuar (!!!)
Të jenë kaq karabushë dhe sharlatanë? Sigurisht Jo. Ajo qe bejne ata eshte shume djallezore dhe sigurisht kerkon nje durim dhe energji diabolike te cilen sic deshmohet nga vete kontributi i tyre “profesionalisht objektiv” ata e posedojne.
Janë thjesht JOSHQIPTARË në rastin më të mirë dhe ANTISHQIPTARË në rastin më të keq. Të vetëdijshëm në të dyja rastet.
Duke i hequr tingellimin e mundshem antivlleh dhe duke i mshuar tingellimit paralajmerues dhe ndergjegjesues ndaj shqiptareve do ta ilustroja kete vezhgim edhe me nje pasazh te shkruar nga nje shqiptar i madh si Konica:
“Po terheq vemendjen tuaj dhe te pasardhesve tuaj per faktet e meposhtme. Meqenese kombi i vlleheve eshte teresisht i pabese dhe i korruptuar duke mos pasur besnikeri te vertete ndaj Zotit perendise ose mikut...gjithmone vjedh e genjen...nuk i ka mbajtur besen askujt....ju keshilloj te mos u besoni atyre ne asnje menyre. Edhe po te ndodhe ndonje trazire dhe ata te premtojne dashuri e besnikeri duke thirrur Zotin si deshmitar per sinqeritetin e vet ju prap te mos u besoni"."
Nje paragraf-kujtese drejtuar ndergjegjes kombetare shqiptare.
Këta njerëz për koinçidencë janë të përkëdhelurit e Sorrosit në Shqipëri dhe, për ata që nuk e dine, Fondacioni Sorros është ai që ka marrë përsipër të hapë mendjet e mbyllura të shqipove sipas standardeve përëndimore. Ky mision i tipit ajsberg pervec pjeses se mbiujshme ( e cila shpesh duket e bukur,) ka edhe pjesen e padukshme, te nenujshme e cila perben pjesen me te madhe te ketij misioni-ajsberg qe ne fund te fundit synon te kultivoje me PROCESE KLONIMI (shpesh te detyruar) nje brezni te re SHQIPTARESH PA ATDHE, ne rrugen drejt globalizmit te pretenduar “multikulturor”.
Pra është e qartë që kemi të bëjmë me një strategji dhe jo me një koinçidencë.
Por a janë vetëm këta te lartpermendurit ? Sigurisht jo. Nuk janë vetëm. Është një network i madh joshqiptarësh shqipfolës, realovirtual, i mbushur me nënprodukte “snobe” të tezave antikombëtare.
Është i gabuar perceptimi që të gjithë ortodoksit shqiptarë janë antishqiptarë. Është një perceptim i pavërtete i cili me apo padashje i shërben antikombëtares në një plan më afatgjatë.Shpesh ky perceptim popullor iniciohet qëllimshëm nga ata që duan të zhvendosin vëmëndjen drejt një dasie fetare- një plagë që dëshpërimisht duan ta implantojnë edhe në realitetet shqiptare.
Në fakt mendoj se nuk kemi të bëjmë aspak me dasi fetare. E theksoj: ASPAK! Shqiptaret kurre nuk e kane pare identitetin kombetar te lidhur me fete e tyre konjukturale.Ky eshte nje fakt i pamohueshem ne vazhden e historise. Perkundrazi jane fqinjet tane qe identitetin fetar e konsiderojne si identitet kombetar dhe te lidhur pazgjidhshmerisht me te.Dhe kane qene fqinjet tane apo minoritete etnike ose kulturore te lidhur me ata te cilet kane kerkuar ta paraqesin ne shekuj identitetin kombetar te shqiptareve si nje identitet fetar.
Kemi të bëjmë me dasi ETNIKE. Me sakte, me nje anihilim etnik te sofistikuar te genit shqiptar. Dhe jo me një dasi etnike klasike mes dy kombesh të denjë e të krahasueshëm në peshë, në numer, në vlera tradicionale, në pasuri kombëtare,etj etj që duan të ndajnë një territor të përbashkët natyror. Por me një dasi etnike të tipit “Të paktën edhe ata do mbeten njësoj të pastrehë, të pavlerë, endacakë si edhe unë”.
Është pikërisht elementi vlleh i kësaj ortodoksie i cili gjeneron në vazhdimësi tezat antikombëtare. Dhe vllehët nuk janë një fe apo religjion, por janë një minoritet kulturor joshqiptar. Janë bujtës fatkeqë që nata e Historisë i zuri në rrugë të madhe siç zuri edhe romët. Bujtës fatkeqë, por që bujaria ( me shpesh instiktive se sa e ndërgjegjshme apo paragjykuese) e mikpritësit shqiptar iu dha një vend në sofrën shqiptare. Vllehet jane nje minoritet kulturor qe gjate historise kane deshmuar nje gen te fuqishem mbijetese dhe konservim te vlerave dhe traditicionit te tyre jo te varfer kulturor. Nje minoritet kulturor i cili ka te drejten legjitime e te pamohueshme te lulezoje ne kete vend qe quhet Shqiperi po aq sa edhe shqiptaret duke mos e humbur perkatesine tij vllehe.
Është e vetkuptueshme që të parët që të ngrihen kundër kombëtarizmit e kundër atyre elementeve thelbësorë të një kombi të ishin vllehë. Një minoritet kulturor pa atdhe sigurisht lidhjet shpirtërorë me tokën ku historia i shpërnguli janë inekzistente dhe aspak të forta.Sigurisht vetëdija kombëtare shqiptare të ky komunitet kulturor është zero. Dhe kjo shumë e kuptueshme dhe e logjikshme. Është njësoj sikur të habitej ndokush pse një shqiptari nuk ia ndjen për çështjen vllehe. Është e kuptueshme dhe gjej rastin t’i përgëzoj për përpjekjen e tyre vigane për promovimin me çdo kusht të kulturës dhe tradicionit vlleh edhe në kushtet kur janë thjesht një minoritet kulturor në një vend të huaj, në një vend që në analizë të fundit nuk është atdheu i tyre biologjik. Padyshim ata janë patriotë shumë të mirë të çështjes vllehe në përgjithësi dhe kjo gjë natyrisht i bën ata të respektuar edhe në mjediset shqiptare. Për sa kohë që mbeten në nivelin e dashurisë për kombin e tyre sigurisht, por jo kur fillojnë ekpansionin dhe kryqëzatën ndaj një kombi tjetër që rastisi t’i mikpresë paraardhësit e tyre.
Unë nuk njoh ndonjë komb tjetër në botë që të hiqte brekët në këtë farë feje siç u kërkojnë disa eksponentë të minoritetit kulturor vlleh shqiptarëve.
Ajo që mbetet e pakuptueshme dhe jologjike është fakti që pikërisht njërëz të spikatur të këtij komuniteti kulturor vlleh kanë aksesin e plotë të gjithëpushtetshëm në përgatitjen e opinionit publik sa herë që diskutohet diçka e lidhur thelbësisht me çështjen kombëtare(!)
Vallë ky vend me emrin Shqipëri nuk ka shqiptarë të cilët do e beënin më mirë mbrojtjen e çështjeve kombëtare të Shqipërisë?
Vallë ky vend që quhet Shqipëri nuk paska studiues shqiptarë, akademikë shqiptarë, por mbeti “laj thaj” grupi i minoritetit kulturor vlleh që t’u mësojë shqipove dhe botës historinë e Shqipërisë dhe të Shqiptarëve?
Sigurisht ka dhe shumë madje. Po ku janë?
Mendoj se për këtë pyetje mund të përgjigjet “Sorrosi”, ky fondacion që ka marrë përsipër të hapë deri në shqyerje totale mendjet e “ngushta destructive” të shqiptarëve me duart e joshqiptareve shqipfoles. Ky fondacion që ka për mision denatyrimin kombëtar të shqiptarëve, ky fondacion i cili ushqen parazitët pa atdhe me fonde e financime të pafund, qofshin këta studiues, përkthyes, analistë apo anal-istë.
Ky fondacion që ka ndërtuar themelet e kësaj shoqërie civile “shqiptare” për të cilën patriotizmi dhe atdhedashuria konsiderohen antishqiptare (!) Ky fondacion me projektet dhe programet e tij eshte financuesi dhe promovuesi kryesor i shoqerise civile “shqiptare” joshqiptare.
Duke përfunduar këtë vëzhgim nga këndvështrimi im i realiteteve shqiptare, mendoj se mungesa e Baballarëve të Kombit në këtë botë globaliste nuk duhet të shërbeje si alibi për lejimin e shtimit të racës së “xhaxhallarëve” të kombit”, qoftë kjo racë në qeverisjet shqiptare e qoftë në ata që merren me përpunimin çkombëtarizues të opinionit publik shqiptar.
Mendoj se vetëm një reagim i fortë AKADEMIK (dhe jo sharlatanesk pseudopatriotik) mbarëshqiptar i instancave AKADEMIKE do të jepte shpresa për ndalimin AKADEMIK të kësaj kryqëzate MJEGULLUESE antishqiptare të ndërrmarrë nga shqipfolës pa Atdhe.
Gjithashtu mendoj se reagimi akademik duhet të shkojë paralel me implementimin e politikave kombëtare (gjithnjë akademike dhe jo pseudopatriotike sharlataneske) në tërë sistemin arsimor shqiptar.
Në Shqipërinë e sotme politikisht “të hapur bythësh e pa din e pa iman”, në Shqipërinë sorroiste të shoqërisë civile “shqiptare” joshqiptare sot të arrestojnë nëse do djegësh një flamur të huaj, por nuk të hyn gjëmb në këmbë nëse tërë ditën e naten publikisht nën petkun e studiuesit dhe studimeve TË PAÇERTIFIKUARA do përdhosësh simbolet kombëtare shqiptare (!)
Një paradoks shqiptar aspak i mrekullueshëm.
ps. U kerkoj ndjese te sinqerte miqve te mi vllehe kudoqofshin (dhe te tille kam jo pak) si edhe atyre lexuesve vllehe, por joantishqiptare, nese mund te ndjehen te cenuar apo te fyer nga ky vezhgim i imi. Ritheksoj se shenjestra e ketij vezhgimi ka vetem nje emer: antishqiptarizmin qe buron nga shqipfolesit-joshqiptare ciletdoqofshin.
