Trokita përsëri te derë e mbyllur
e vizatimit që im bir bëri në fëmijëri...
(s'e mbani mend? një shtëpizë me të mbyllurën derë...)
dhe nuk munda ta hap përsëri...
Nuk e di nëse nesër im bir do arrijë...
atë portë të mbyllur ta hapë i gëzuar...
në shtëpizën e vizatimit të tij
shoh që edhe brava mungon...harruar...
Të dinë fëmijët dicka më shumë?
Dicka që ne e mësojmë në pleqërinë e heshtur…
(Por nëse është kështu, përse vallë
Diellin gjithnjë ata e vizatojnë të qeshur…? )
